Andere plaatsen

Monumenten verbonden aan de geschiedenis van Banneux
Beelden van heiligen en monumenten
Nationale of thematische monumenten en kruisen
Andere plaatsen en herinneringstekenen


Monumenten verbonden aan de geschiedenis van Banneux

Het kruis van Mgr. Kerkhofs (# 11)

Dit kruis is door Mgr. Kerkhofs in 1933 geschonken. Ze werd opgericht naar aanleiding van het jubileum ter ere de 19de eeuw Verlossing.


De ster (# 18)

Deze blinkende ster herdenkt de komst van de Maagd der Armen tussen de dennen.


Herdenkingssteen opgericht voor de officiële erkenning van de verschijningen

Op 22 augustus 1949 heeft Mgr. Louis-Joseph Kerkhofs, de toenmalige bisschop van Luik, zonder voorbehoud de werkelijkheid van de acht verschijningen aan Mariette Beco erkend. De tekst van deze erkenning werd neergeschreven op een steen bij de bron. Op de 10de verjaardag van de dood van Mgr. Kerkhofs heeft Mgr. Van Zuylen, zijn opvolger, op deze steen de figuur van Mgr. Kerkhofs laten toevoegen.


Beeld van de Maagd aan de ingang van de esplanade (# 19)

Op 22 augustus 1999 werd er een nieuw beeld van de Maagd der Armen gebouwd en ingehuldigd op de esplanade naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de officiële erkenning van de Verschijningen.

Kardinaal Schotte, de secretaris generaal van de Synode voor de bisschoppen, zit deze cérémonie voor als gezondene van Paus Johannes-Paulus II.

Dit beeld van 2m10, in Carrare marber, is ontworpen door Giannoni Marco van Pietrasanta in Italie. Ze is geschonken door de Maagd der Armen die Mariette Beco zegent tijdens de 4e en 8e verschijningen.


Monument van de internationale gebedsunie

Om tegemoet de komen aan de vraag van de Maagd “bidt veel” werd de internationale gebedsunie gesticht op 24 september 1934 door Mgr. Kerkhofs, de toenmalige bisschop van Luik, en door priester Louis Jamin.

Duizenden leden verenigen zich elke avond met het gebed dat plaatsvindt om 19 uur op de plaats van de verschijningen.


Beelden van heiligen en monumenten

Monument aan sint Anna (# 12)

Het is opgericht ter ere van de moeder van de allerheiligste Maagd Maria. De heilige Anna heeft aan Maria de heilige Schrift aangeleerd en uitgelegd. Op dit monument toont ze de profetische passage van het boek Isaïe: “Ecce virgo concepit… Ziehier een maagd zal voortbrengen…”. Anna, die de patrones is van alle grootmoeders, verdient ook de lofzang van de vele pelgrims die gekomen zijn voor haar dochter.


Monument van Sint Alfonsius-Maria van Liguori (# 37)

De heilige Alfonsius (1696-1787), kerkleraar, heeft de congregatie van de Redemptoristen gesticht. Hij heeft zich onderscheden door zijn geloof, zijn godsvrucht et zijn mariaal apostolaat. Hij heeft zijn leerlingen gedreven tot de dienst en de evangelisatie van de armen.

De symboliek van het monument is de volgende: de pijler in barokstijl roept de periode op waarin de heilige Alfonsius heeft geleefd (de christelijke Renaissance); de pijler steunt op een rotsige massa die de standvastige rots van de Kerk weergeeft. Alfonsius steunt er met zijn hand op: hij steunt op de Kerk en op het Woord van God. De dynamiek die van Alfonsius afstraalt roept zijn apostolische ijver op: hij stapt, hij is klaar voor de actie.

Het beeld van Sint Alfonsius maakte zijn intocht in het heiligdom van de Maagd der Armen in 1966. Hij heeft er zeker zijn plaats, want zijn apostolaat bij de armen werd geïnspireerd door zij die zich hier kenbaar maakte als de Maagd der Armen.


Monument van Sint Ignatius van Loyola (# 38)

De heilige Ignatius (1491-1556), een oud-militair, werd een soldaat van Jezus-Christus nadat hij zich erg blesseerde tijdens de oorlog. Hij richtte de Sociëteit van Jezus op: de jezuïeten. Een nieuwe kapel werd gebouwd, in 1991, naar aanleiding van de 500 jaar geboorte van Ignatius. De eerste kapel, opgericht in 1960, op de “chemin des pèlerins”, bestaat niet meer. De nieuwe kapel staat in het pad Sint-Michaël. Het project van het nieuwe monument werd gemaakt door een jonge jezuïtische architect.

Het beeld herdenkt de nacht van de heilige Ignatius in Montserrat. De heilige biedt, geknield voor Jezus en Maria, zijn ridderszwaard aan het kind Jezus aan, die zit op de knieën van zijn moeder.

Over de hele lengte van de halfronde muur staan er, op reguliere afstand, 3 maal 5 betonnen pijlers, waarvan de bovenste oppervlakte een kruisvorm heeft: ze geven de 15 mysteries van de rozenkrans weer. Terwijl de Maagd Maria en Jezus heersen als koningen blijft Ignatius, mysticus en apostel van de moderne tijden, heel klein. De architect wil ons hiermee duidelijk maken dat het door heel klein en simpel te beginnen is, dat Ignatius een grote mysticus en de stichter van de jezuïeten is geworden.


Sint-Michaël kapel (# 40)

De Duitse pelgrims hebben op het heiligdom een replica laten maken van de kapel van het dorpje Rhöndorf, bij Bonn. Tijdens de oorlog 1940-45 werd er daar elke dag het rozenhoedje gebeden voor als oorlogsgevangenen, zonder onderscheid van nationaliteit.

Deze kapel van het dorpje van kanselier Adenauer is toegewijd aan de heilige Michaël, de patroon van Duitsland. De klok van de kapel werd geschonken door de kanselier, die één van de apostelen is van de eenheid tussen de naties en één van de stichters van de Europese gemeenschap. Op 1 april 1960 werd de eerste steen van de kapel gezegend door priester Paul Adenauer, de zoon van de kanselier.


Monument van de 7 heilige stichters van de Dienaars van Maria (# 39)

Deze rijke mannen (in de 13de eeuw) laten hun luxeleven achter om zich terug te trekken in vasten en gebed. Ze laten zich vooral kennen door hun devotie tot de allerheiligste Maagd Maria en door hun dienst aan de armen en de zieken. Ze stichtten de Orde van de Servieten.

De kapel beeld de 7 stichters af, in gebed verzonken voor het beeld van de Maagd der Armen. Naar aanleiding van de 750ste verjaardag van de Orde werd de nieuwe kapel ingezegend door de pater provinciaal op 19 juli 1983.


Beeld van de heilige Bernadette (1844-1879) (# 44)

De kanunnik Louis Jasmin verlangde vurig om in Banneux op het pad van de pelgrims een beeld ter ere van de heilige Bernadette op te richten. Het moest er een ereplaats bekleden naast de andere grote dienaars van Maria, zoals de heilige Bernardus, de heilige Johannes, de 7 stichters van de Servieten, de heilige Ignatius, de heilige Norbertus, de heilige Jozef.

Mgr. L. Ricaud, de ererector van de heiligdommen van Lourdes, en een trouwe pelgrim van Banneux, heeft het beeld van Bernadette geschonken aan Banneux (volgens zijn brief aan priester Maurice Van Loon in 1961). Het werd dichtbij het grote beeld van de Maagd der Arme op de grote esplanade geplaatst.

Tijdens het jubileum van de 50ste verjaardag van de officiële erkenning van de verschijningen van Banneux werd er een groot beeld van de Maagd der Armen ingehuldigd. Deze bevindt zich aan de ingang van de esplanade et geeft de Maagd der Armen weer die Mariette zegent tijdens de 4de verschijning. Het eerste beeld werd verplaatst naar de ingang van de grote kerk van de Maagd der Armen.


Beeld van de heilige Theresia van het Kind Jezus (1873 – 1897) (# 45)

Theresia Martin is een religieuze van de Orde van de Karmel. Haar leven staat in het licht van haar offer en haar toeverlaat op de barmhartige liefde van God.

Het kind Jezus, zittend op de knieën van zijn Moeder, geeft enkele rozen aan de heilige Theresia, en deze strooit ze uit over de hele aarde, zoals ze het had beloofd alvorens te sterven.

De heilige Theresia heeft een plaats genomen in Banneux tussen de grote dienaressen van Maria, op 11 augustus 1967.


Het beeld van de heilige Louis-Marie Grignion de Montfort (# 17)

De heilige wordt gerepresenteerd als een pelgrim, met de hoed onder de arm, en een stok in de hand, al stappend richting de bron. Als er iemand tot Maria heeft gebeden dan is het wel Grignion de Montfort.

Zijn devotie tot de Maagd Maria heeft zijn geloof een sterke dynamiek gegeven. Er is dankzij de vrijgevigheid van de paters montfortanen een echt binnen klooster gebouwd recht tegenover de bron. Op de muur, juist achter het beeld, bevindt zich de levensleuze van de heilige Louis Marie Grignion de Montfort: “Ut adveniat regnum Christi, adveniat regnum Mariae” (Dat het Rijk van Maria kome opdat het Rijk van Christus kome).

De apostolische vicaris van Blantyre (Nyassaland-Zambie), Monseigneur Theunissen, heeft deze gebedsplaats ingezegend op 8 december 1958. Een grote diocesane viering had een dag ervoor, op 7 december, op een plechtige manier het Mariaal jaar afgesloten, welke was ingesteld door Monseigneur Kerkhofs naar aanleiding van het zilveren jubileum van de verschijningen te Banneux.

Op 24 augustus 2005, naar aanleiding van de 300ste verjaardag van de stichting van de paters montfortanen, werd er in 4 talen op de wand van het klooster de volgende tekst neergeschreven:

Een priester volgens het hart van Christus
Arm met de armen
Een apostolische verkondiger
Vriend van het Kruis
Toegewijd aan Maria
Zoeker van de wijsheid
Spiritueel begeleider
Gekeerd naar de Bron
Die zich volledig aan iedereen gaf

Tijdens de winter van 2004-2005 zijn er extra muren in het klooster gebouwd zodat er ex-voto’s konden geplaatst worden. Het centrale deel is open gebleven.


Beeld van de heilige Pierre-Julien Eymard (# 35)

De heilige Pierre-Julien (1811-1868) is geboren in de streek van Grenoble. Als liefhebber van de Maagd Maria treed hij binnen bij de Oblaten van Maria. Om gezondheidsredenen moet hij echter snel uittreden uit deze Congregatie. Na een tijdje treed hij binnen bij de Maristen van wie hij de generale overste wordt. Pater Eymard heeft het mysterie van Jezus-Eucharistie in het licht gesteld. Hij is ook een grote vriend van de armen. Hij verlaat de Maristen om het instituut van de paters van het Heilig Sacrament te stichten. Dit instituut is toegewijd om de altijddurende aanbidding van het Heilige Sacrament te vereren en te verspreiden.

Samen met pater Chevrier is hij aan de basis van het eerste Eucharistisch Congres, gerealiseerd in Lille, in 1881. Hij is heiligverklaard op 8 december 1962.

Het beeld van pater Eymard is ingehuldigd op 18 september 1963, en heeft er zeker zijn plaats, vermits hij een grote vriend is van de armen, en een grote Dienaar van Maria. De basiliek van de heilige Martijn in Luik ligt aan de oorsprong van het feest van het heilig Sacrament. De paters van het heilig Sacrament organiseren elk jaar, op het feest van het heilig Sacrament, een grote bedevaart naar Banneux, samen met de ‘Gardes d’honneur’ van het Heilig Sacrament van Lommel.


Standbeeld van Padre Pio (# 30)

Padre Pio (1887-1968) is één van de meest populaire heiligen van onze tijd.

Hij houdt van zijn moeder in de hemel. Zijn rozenhoedje is zijn grote vriend. Hij houdt hem steeds in de hand. “Het is de zachte ketting die ons aan God vastmaakt”. De Rozenkrans is zijn manier om steeds te spreken met de Maagd Maria.

De stigmaten die Padre Pio gelijkvorming maken aan Jezus Christus doen hem het lijden van de Moeder van smarten begrijpen. De intimiteit van Padre Pio met zijn hemelse Moeder doet hem ook de vreugde van de Moeder van de Verlosser delen. De Eucharistie is zijn bevoorrechte ontmoeting met de Heer. Hij houdt ervan om te bidden voor het Heilig Sakrament. Het sacrament van de biecht houdt hem gehecht aan de barmhartige God.

Padre Pio, leerling van de heilige Fransiscus van Assise, heeft 50 jaar lang de bloedige stigmaten van Christus gedragen in zijn klooster in San Giovanni Rotondo, in Italië. Op 2 mei 1999 werd Padre Pio zaligverklaard door paus Johannes-Paulus II. Hetzelfde jaar is het beeld van deze heilige pater opgericht in het heiligdom. Zijn heiligverklaring vond plaats op 16 juni 2002.


Oratorium van de Heilige Damiaan de Veuster (# 49)

Dit oratorium dat is gebouwd tijdens de winter van 2011-2012 door de Franse sociëteit “De Route van het christelijke Europa” representeert België op de Bezoekweg van Maria door geheel Europa. Het logo en het bas-reliëf zijn getekend door Pascal Beauvais, een franse beeldhouwer.

Het oratorium is gezegend op 16 juni 2012. Het bevindt zich in de allée Sint-Gabriël, tussen het Roemeense kruis en het beeld van Père Eymard.


Nationale of thematische monumenten en kruisen

Kruis van de zigeuners

De zigeuners hebben dit kruis in 1997 geschonken en gerenoveerd naar aanleiding van de 30ste verjaardag van hun jaarlijkse bedevaart.

Een gedenkteken werd in 2007 toegevoegd voor de 40ste verjaardag te vieren, met het opschrift: “Aan de verantwoordelijken van de zigeuners. 40 jaar te Banneux”.


Kruis van de Hongaren

De jongeren van de Calamine hebben dit kruis gedragen en achter het klooster van de heilige Grignion de Montfort geplaatst, in 1956, tijdens de Hongaarse revolutie. Het kruis herdenkt de Hongaren die gestorven zijn voor de vrijheid in Budapest datzelfde jaar. Het draagt het opschrift “Hongarije in het bloed” in de nationale kleuren van het land (groen en rood).

Op 25 augustus 1968 hebben er zich tussen de 700 en 800 vluchtelingen en immigranten verzameld in Banneux, met hun vlaggen en nationale kostuums, die van alle kanten kwamen: uit België, Nederland en Aken. Het doel was om de heilige Stefanus te vieren, de eerste koning van Hongarije, vader van het Hongaarse volk die, alvorens te sterven, zijn land plechtig had toevertrouwd aan de allerheiligste Maagd Maria.

Er komen nog elke jaar, tijdens de nacht van 31 oktober, Hongaren op bedevaart naar Banneux vanuit de buurt van Luik en Limburg.


Het kruis van Armenië (# 48)

Een familie van Armenië heeft zich in 1999 in België komen nestelen. Ze hebben het heiligdom van Banneux leren kennen door een landgenoot, en zijn er dan vaak op bedevaart getrokken. Wanneer de vader van de familie, Sarkis, stervende was in 2009, vertrouwde hij aan zijn familie het intens verlangen toe om aan het heiligdom een typisch kruis van Armenië te geven, een khatchkar.

Op zaterdag 22 mei 2010, op de eerste verjaardag van de dood van Sarkis, werd het kruis ingehuldigd op het heiligdom van Banneux Notre-Dame. Het bevindt zich tussen het glasraam van de Aankondiging en het beeld van pater Julien Eymard, op de hoek van de Sint Lucas weg.


Zuil van het Broederschap Luik-China (# 33)

Dit broederschap tussen de Kerk van Luik en van China is geboren in Banneux op 22 augustus 1999.

Het bevindt zich in de lijn van de goede relaties die de Christenen van Luik en van China steeds hebben onderhouden.

Eerwaarde Heer Joseph Fan, van Tsining in China, werd op 11 mei 1933 bisschop gewijd in Banneux. Hij profiteert van zijn tocht door Europa om naar Banneux te komen en te bidden bij de bron. Bij zijn terugkomst in China word hij een ambassadeur van de verschijningen en van de Maagd der Armen. De devotie groeit er nog steeds. In het archief van het heiligdom bevindt zich nog steeds de lijst van de eerste inschrijvingen uit China voor de internationale gebedsunie.

Het broederschap werkt samen met de sectie Verbiest van de paters van Scheut, die reeds van 1865 in China aanwezig zijn, en met “Kerk in nood”.


Beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Walsingham (# 32)

Naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de bedevaart van de Engelsen naar Banneux is er op 13 augustus 2003 een zuil gezegend, die Onze-Lieve-Vrouw van Walsingham representeert.

Onze-Lieve-Vrouw van Walsingham is het nationaal heiligdom van de Maagd Maria in Engeland. Het is gesticht in 1061 en gerestaureerd in 1934. De cultus is geboren rond een beeld van de Maagd die zich in een nis bevindt.

Het beeld toont de Heilige Maagd al zittend op de Wijsheidstroon. Christus is niet voorgesteld als een baby, maar wel als een jong kind. Zijn hand is opgestoken, want hij is de Heer van het universum. Zijn menswording, de incarnatie, hangt echter af van het jawoord van zijn Moeder. Zijn naakte voeten openbaren ons zijn Mensheid.

Walsingham is een heiligdom van de incarnatie. God het zicht tot mens gemaakt, Hij is mens geworden. De spiritualiteit van de plaats vertaalt zich in de deelname aan het Goddelijke werk in de wereld en vooral bij de armen. Er is een huis voor gehandicapte kinderen en banden met Caritas internationaal en andere liefdevolle werken.

De oecumenische invloed van Walsingham is substantieel. Katholieken en anglicanen beheren er veel bedevaarten samen. De orthodoxen hebben er ook een kapel, net als een kleine parochiale kerk.


Zuil van Vietnam (# 31)

Op elke eerste zaterdag van de maand komt er een Vietnamese groep om te bezinnen in Banneux. De leden van deze groep hebben een zuil gebouwd ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van La Vang, Moeder van de Martelaren.

Op 17 augustus 1798 begint er een zeer pijnlijke religieuze vervolging die duurt tot 1886. Veel katholieken schuilen in het diepe bos van La Vang en komen ’s avonds samen voor een beeld van de Maagd, terwijl ze het rozenhoedje bidden. Op een avond verschijnt er hen een dame die een kind in de hand houdt. Op een heel zachte manier sterkt de Heilige Maagd hen en versterkt ook hun geloof. De vervolging stopt in 1886.

In 1901 roept de bisschop van het bisdom Hue haar af als de Beschermster van de katholieken, tijdens een inzegening van een kerk ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van La Vang.

Het concilie van de bisschoppen van Vietnam kiest de kerk van La Vang in 1961 als nationaal mariaal centrum.

De zuil van Banneux heeft als doel om de vervolgde en gemartelde christenen te gedenken, en als bron van eenheid te fungeren tussen als Vietnamese gemeenschappen in Europa.


Oekraïense Monument

Het monument dat is opgericht in het heiligdom ter herinnering van de 1000 jaar aanwezigheid van het Christelijke geloof in Oekraïne, werd gezegend op 12 augustus 1990.

Het monument stel een groot grafsteen voor dat in twee is gebarsten. In de fente béante bevindt zich een groot houten kruis. Aan het kruispunt van de twee balken bevindt zich een medaille, in de vorm van een kruis, die de twee data herdenken (988 – 1988) en met de inscriptie: “Jezus-Christ behaalt de victorie”. Dit monument werd opgericht naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de verschrikkelijke artificiële hongersnood, georganiseerd door Moskou in 1933, en die in Oekraïne zo’n 7 miljoen doden maakte.

Dit monument nodigt ons uit om de toekomst van onze oude christelijke landen te bouwen in de lijn van de liefdesboodschap die Christus heeft gesproken bovenop het kruis. Het christelijke geloof van dit land, welke een atheïstisch regime heeft willen uitroeien, begraven, en bedekken met een grafsteen, wekt zich opnieuw op in een teruggevonden vrijheid. Het kruis, symbool van ons geloof in Jezus-Christus, breekt deze grote steen en schreeuwt zijn boodschap: “Het is Jezus-Christus die de liefdesoverwinning behaalt”


Twee Roemeense kruisen

Het grootste van de twee werd geplaatst, op 9 april 1993, op vraag van Monseigneur P.Gherman, van de Roemeense pastoraal in Brussel.

Op een steen, aan de voet van het kruis, is de volgende tekst geschreven: “Ter herinnering aan de martelaren en de helden, slachtoffers van het atheïstisch totalitarisme, van de uitgedreven Roemenen in België” – Banneux 1995.

Het tweede kruis is één of twee jaar later geplaatst, ook ter nagedachtenis van zij die getuigd hebben van hun geloof in God en zie gestorven zijn voor het Vaderland. Het bevond zich eerst naast het Hongaarse kruis, in de weg van de rozenkrans.

Deze kruisen herinneren aan de link van Banneux met de bedevaart in Carbounari en met de Paters Assomptionisten van Blaj. De Maagd der Armen wordt heel hard vereerd door de katholieken van de oosterse ritus in Roemenie. In Carbounari bevindt zich een heiligdom met een kleine kapel, identiek aan degene van Banneux.


Andere plaatsen en herinneringstekenen

Kruisweg in het bos (# 42)

Hij omvat 16 staties die zich weergeven in 16 raamschilderingen. Ze zijn ontworpen door monsieur Gilbert, die de vroegere directeur was van de Koninklijke Academie van schone kunsten van Luik. De ramen zijn gemaakt door monsieur Pirotte, meester raamschilder van Beaufays.

De kruisweg moet de devotie van de bedevaarders aanwakkeren. Voor de 14 traditionele staties is er een statie die het laatste avondmaal weergeeft: de Eucharistie is het sacrament van ons heil. De 16de statie volgt op de andere: het is de gedaantewisseling, door zijn verrijzenis, van de passie en de dood van Jezus.

De kruisweg is ingehuldigd door Mgr. G. van Zuylen op 1 mei 1980.


Monument toegewijd aan het mysterie van het Bezoek (# 13)

Maria bezoekt haar nicht Elizabeth. In éénzelfde beweging van vreugde verheerlijkt ze God terwijl haar Magnificat weerklinkt.

De monumenten van de heilige Anna en van het Bezoek werden ingezegend door Mgr. Perier van Calcutta, in Indië, op 4 juli 1960.


De kapellen van de zeven smarten van Maria (# 14)

Ze bevonden zich vroeger op de weg van Banneux naar Tancrémont en begeleidden de pelgrims naar Christus via Maria.

De bas-reliëfs representeren de zeven smarten van de Heilige Maagd. De paters Servieten hadden het initiatief om hen te laten maken. Ze zijn ingehuldigd op 14 september 1941, op het feest van de kruisverheffing.

Door het intense autoverkeer op deze weg tussen Banneux en Tancrémont werden de zeven kleine kapellen naar mariaal centrum gebracht, en dit in 1999.


Het glasraam van het monument van de Aankondiging (# 36)

Het is gezegend op 4 juli 1960 door Monseigneur Perier, s.j., aartsbisschop van Calcutta, in Indië. De stijl van het glasraam gaat goed samen met de monumenten van de Heilige Anna en het Bezoek van Maria, die zich juist tegenover de bron bevinden.