Leid ons naar Jezus!
“Kijk naar de ster, roep Maria aan!
In Banneux volgen we deze broederlijke raad van Bernardus van Clairvaux. Wij roepen Maria, de Maagd der Armen, aan en nemen in dankbaarheid de mooie boodschap over die zij ons in de winter van 1933 heeft gegeven. Elke dag bidden we tijdens de rozenkrans de ‘aanroepingen van Banneux’. Het woord ‘aanroeping’ lijkt misschien een ouderwetse term, maar het herinnert ons aan de goede raad van de kerkleraar. De eerste aanroeping is natuurlijk de belangrijkste: “Maagd der Armen, leid ons naar Jezus, bron van genade”. Hiervan komt ons thema voor 2023: “Leid ons naar Jezus”. Haar moederlijk hart verheugt zich als we dit gebed tot haar richten. Ze gaat ons voor zoals ze Mariette Beco voorging en loopt met ons mee naar de Bron. En net als Mariette steken wij onze handen in het water, ter herinnering aan ons doopsel waar de Vader ons zei: “Jij bent mijn geliefde zoon, jij bent mijn geliefde dochter, het heeft mij behaagd jou uit te kiezen”. Zijn vaderlijk hart verheugt zich telkens wanneer nieuwe broers en zussen zich rond zijn enige Zoon verzamelen en wanneer de familie groeit.
- “Zij die de weg wijst”
Op een beroemde Byzantijnse icoon houdt de Moeder Gods het kindje Jezus op haar linkerarm, met haar rechterhand wijst zij naar haar Zoon. Als we Jezus nader bekijken, beseffen we dat Jezus niet langer een kind is, maar de Heer der heerlijkheid: in zijn linkerhand houdt Hij het Boek vast, met zijn rechterhand zegent Hij de wereld. Het is al de glorieuze Christus, die na zijn aardse reis de Almachtige Heer is… De Byzantijnse iconografie beheerst de kunst om het grote mysterie van de verlossing voor onze ogen te doen verschijnen door het samen te vatten in één beeld. De hier genoemde Maria-icoon heet “Hodigitria” van het Griekse hodos (weg) en hegeisthai (tonen of leiden). Maria toont ons Degene die de Weg, de Waarheid en het Leven is (Joh 14,6) en moedigt ons aan Hem samen met haar te volgen. Want Maria volgde haar kind van de kribbe tot aan het kruis, en op de dag dat ze ontslapen is, volgde zij hem zelfs naar de hemel, waar zij met lichaam en ziel wordt opgenomen in de heerlijkheid van haar Zoon. Maria is een ervaringsdeskundige als het erom gaat ons kennis te laten maken met het grote mysterie van Christus (Ef 3,4). Ze heeft er een ongeëvenaard begrip van, een begrip dat ze met ons wil delen.
- “Christus in zijn mysteries” (Dom Marmion)
De Katholieke Kerk heeft haar eigen pedagogie ontwikkeld door het bidden van de rozenkrans. Terwijl wij de Weesgegroet bidden, overwegen wij Jezus Christus in zijn vreugdevolle, droevige, lichtende en glorieuze mysteries. En dat doen we in aanwezigheid van de heilige Maagd die ons een paar stappen voor is. Want sinds Jezus in haar leven is gekomen, wordt ze geconfronteerd met een mysterie dat ze in geloof verwelkomt. Maar het is geen kwestie van blind vertrouwen: zij weet dat haar eigen ogen niet voldoende zullen zijn om helder te zien. Lang voor Antoine de Saint Exupéry, had zij begrepen dat “we alleen goed zien met ons hart”. Wat essentieel is, is onzichtbaar voor de ogen. Dus verwelkomt ze gebeurtenissen en woorden in haar hart, ze bewaart ze en mediteert erover. Zij treedt meer en meer binnen in het licht van het mysterie, een licht dat zij gul met ons wil delen. Als Maria ons om zich heen verzamelt, zoekt ze geen kring van bewonderaars. Ze wil niet geprezen worden… Ze leidt ons naar haar Zoon Jezus.
- De Rozenkrans aan de arm
Wanneer de Mooie Dame zich aan haar toont, ontdekt Mariette een rozenkrans aan haar rechterarm. Dit was ook het geval in Lourdes. Sommige waarnemers waren verbaasd: “Je gaat toch niet zeggen dat de Maagd Maria de rozenkrans bidt? Natuurlijk niet. Ze houdt hem niet in haar hand om hem te bidden. Ze draagt hem aan haar arm. En Mariette dacht onmiddellijk aan de rozenkrans die ze had gevonden op de weg naar Tancrémont. Ze haalde hem uit de lade waar ze hem had achtergelaten. Op de verschijning van de Maagd der Armen antwoordt het kind met een opwelling van gebed… En het antwoord dat haar passend lijkt, is dat van de rozenkrans.
Als fijne kenner van de gebeurtenissen in Banneux heeft onze vriendin Nicole Ingenbleek de pedagogie van Onze-Lieve-Vrouw tijdens de 8 verschijningen belicht. Haar verrassingsverschijning op zondag 15 januari zette het kind aan tot gebed… Maar ook tot terugkeer naar de eucharistieviering en de catechese. Mariette herneemt haar plaats in de christelijke gemeenschap van Banneux.
Tijdens de tweede, derde en vierde verschijning verscheen de Mooie Dame tijdens het gebed van de eerste rozenkrans, waar de vreugdevolle mysteries worden gemediteerd: het is “de tijd van de vreugde”. De vreugde van een warme en glimlachende aanwezigheid; de vreugde van de eerste stappen op de weg van vertrouwen en van het herontdekken van de genade van het doopsel; de vreugde deel uit te maken van een grote familie die alle volkeren omarmt en een speciale plaats geeft aan de zieken… Mariette had maar één wens: dat de verschijningen zouden doorgaan… Maar na drie dagen van grote vreugde volgen drie lange en zware weken: de Mooie Dame laat zich niet meer zien! Het verlangen van het kind groeide alleen maar (het Latijnse werkwoord desirare betekent: de afwezigheid betreuren…).
Op 11 februari werd het doorzettingsvermogen van het meisje beloond. Maria verscheen weer, nu tijdens het bidden van de tweede rozenkrans – droevige mysteries! En met reden: ze roept het lijden op en belooft dat ze het komt verlichten. Op 15 en 20 februari beginnen de verschijningen ook tijdens de droevige mysteries. Het is gerechtvaardigd de link te leggen met pater Jamin die een pijnlijke geloofscrisis doormaakt en wiens geloof wordt gered door de woorden van Maria. “Geloof in mij, ik zal in u geloven!” De verschijning van 20 februari eindigt in tranen. “Waarom huil je?” vroeg een getuige haar. “Omdat ze te snel weggaat!”
Op 2 maart was het lang wachten. Maria verscheen pas tijdens de derde rozenkrans: glorieuze mysteries! Maar ondertussen had de stortregen plaatsgemaakt voor een sterrenhemel!
De Mooie Dame neemt afscheid. Het is een plechtig moment, maar vol hoop. Ik moet denken aan Jezus’ afscheidsrede. Het is een hartverscheurend moment, maar rijk aan een prachtige belofte. “Ja, Ik moet heengaan en voor jullie een plaats bereiden, maar daarna kom Ik terug en dan neem Ik jullie met me mee, zodat daar waar Ik ben, ook jullie zullen zijn” (Joh 14,2-3).
Heel dit jaar 2023 zullen wij ons laten leiden door Maria: moge zij voor ons de genade verkrijgen Jezus beter te leren kennen en Hem meer lief te hebben!
“Kijk naar de ster,
roep Maria aan,
als je haar volgt, ben je niet bang!”
Als we Maria als onze gids aanvaarden, zullen we zeker tot Jezus komen, onze grote broer en de verlosser van alle mensen.
E.H. Leo Palm, Rector